هـــیــــــــس
بــــگذاریــــد بــــرود
مانــــدن التـــــماسی نــــیـــست / …

vvvv

گــــــــــویا سالها در کنارت زیسته ام

امن ترین پناهگاهم هستی 

میدانم که میدانی

.

ﮔﻮﺷﻪ ﻧــﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻳـﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺵ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ
ﻭ ﻧﻔﺴﻲ ﺗــﺎﺯﻩ ﮐﻨﻢ...
ﮔــﺮﺩ ﮔــﺮﺩ ﺍﺳﺖ
ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻦ..
ﺍﻳــﻦ ﺭﻭﺯﮔــــﺎﺭ

..ر

.هرچه بیشتر می گریزم
به تو نزدیکتر می شوم
هر چه رو برمی گردانم
تو را بیشتر می بینم
جزیره ای هستم
در آب های شیدایی
... از همه سو
به تو محدودم
هزار و یک آینه
تصویرت را می چرخانند
از تو آغاز می شوم
در تو پایان می گیرم ..!!
..

همیشه آنقدر ساده و نرم مگذر،لااقل نگا

هی به پشت سرت کن...
شاید کسی در پی تو میدود
و نامت را با صدای بی صدایی فریاد میزند!!!
و "تـــــــــو" هیچ وقت او را ندیده ای...

..

.

ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﭼﺎﯼ ﺑﻨﻮﺷﯿﻢ
ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻨﺪﯾﻢ
ﺑﯿﺎ ﻗﻔﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻢ ﻧﺴﺎﺯﯾﻢ
ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ
ﺑﯿﺎ ﺑﺎﻝ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ
"ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺨﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ،ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ
ﺍﺳﺖ ...!!!

..

.

.بیخودی پرسه زدیم صبحمان شب بشود
بیخودی حرص زدیم سهممان کم نشود
ما خدا را با خود سر دعوا بردیم
و قسم ها خوردیم
ما به هم بد کردیم
ما به هم بد گفتیم
ما حقیقت ها را زیر پا له کردیم
و چقدر حظ بردیم که زرنگی کردیم
روی هر حادثه ای حرفی از پول زدیم
..
ما که را گول زدیم ؟

.

ای دوست ! از بهر رفاقت به کجا سربزنم ؟
شوق دیدار تو دارم به کجا پر بزنم ؟

.دوستَت دارم

من کوتاه نوشتم

تو بلند بخوان

بفهمند ما با هم

"هــیـــچ"

مشکلی نداریم!!

ما را غم است، مونس شبهاي انتظار

                         از ياد برده كوير دلم،صداي بهار

 گم گشت،پرتو خورشيد آسمان       

                           در هاله اي ز ابر، در شب تار

هر روز بوده در پي فرداي روشني      

                        غافل كه ميشود،اين روزهاتكرار

درشاهراه حادثه مدفون زغم شديم   

                         ازدست دل كه به عشق توشددچار

لبريز اشك، دو چشمان عاشقم       

                          از اينكه باز، تو عشق مرا كني انكار

درحركتيم هردوي مادرمسيرعشق    

                           من ميروم پياده وتو، ميروي سوار

جامانده نقش تو چون سايه روي دل  

                           بنشسته ام هنوز،به راهت به انتظار

در امتدادعمر،گره خورده چشم من    

                               به قايق زمان فرورفته در غبار.

,

صورتکها را به دور افکن،
ریاکاریها را به دور افکن،
شفاف باش...
البته با دردسر همراه خواهد بود اما به دردسرش می ارزد!
چون با تحمل این دردسر،رشد خواهی کرد و بلوغ میابی...
سپس هیچ چیز مانع زندگی نخواهد بود...

.

سطر اول... او می آید... سطر دوم ... او می رود... دو سطر بیشتر نیست... بیهوده آنرا... هزار و یکشب می کنیم.... ..
.

.

لحظه های سکوتم پرهیاهو ترین دقایق زندگیم هستند ..!

..

.

.

"لایک زدن"

.

.در چشمانم تنها يي ام را پنهان مي کنم
در دلم ، دلتنگی ام را
در سکوتم ، حرفهای نگفته ام را
در لبخندم ، غصه هايم را
دل من چه خردسال است ، ساده می نگرد
ساده مي خندد ، ساده می پوشد
دل من از تبار ديوارهای کاهگلی ست
ساده می افتد
ساده می شکند ، ساده می ميرد ...!!

شعرهایم را شبیه کوه می نویسم !
.
که به رسم نقاشی های کودکانه
.
از میانشان طلوع کنی..!!

چه بخواهی چه نخواهی

خواهشی کن که باهم برویم / چه رویای شیرینی

با تو بودن / باتو گفتن / با تو ماندن و با تو رفتن

لحظه های زندگی همان رویاهای دیروز است

و چه تند میگذرد رویای دیروزی که میخواستی فردا به آن برسی و امروز گذشت...

زندگی حقیقتی ست اجباری

دروغی ست اختیاری

و رویایی ست که هرگونه تو فکر کنی

گفتند: زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست

و چه راست گفتند ...

من میروم این راه را به اختیار خود و به اجبار زندگی

اما...!

 اما   اما    اما   نمیدانم  نمیدانم  چرا چنین افسرده ام در حین جوانی

چگونه چنین راهی رابروم که قامتم خمیده از ناامیدی....؟

مــــــــــــرگ انســـان زمــــانـــی اســت کـــه :
نـــه شـــب بهــانــه ای بـــرای خـــوابـیــــدن دارد !
و نـــه صـــبح دلیلی بـــرای بیـــــدار شــــدن ...!!!!

"فـــآصِلـــه "
یـــآ "تـــو"
چِـــه فـَرقــی مـی کـُنـَـد ؟
هـــَـر دو مــَــرآ یـــــآدِ یِکــــــ چیز می اندآزَد
"تَنهـــــــــایـــــــــی " ...!!
..

هی ...!!
پاییـــــــــز...!!
ابرهایت را زودتر بفرست...
شستن این گرد غم
از دل من
چند پاییز
باران میخواهد....!!!

از روی کینــه نیــست ؛
اگــر خنجــر بــه سینــه ات می زننــد !
ایـن مردمــــان تنـــها بــه شــرط چاقـــو ،
دل مـــی برند ... !!!
..

"ســــــــکوت"
                    متن ساده ای است
                                  که همیشه  "اشتبــــــــاه"  ترجمه میشود ..!
                                                   ..

فلسفه ي "تنــــــهايي" را ...!
هر چقدر هم خوب ببافند ،
بي قواره ، بر تن آدم  "زار" مي زند...!!!
..

دور از "تــــو" 

شبیخون هیچ "لبخندی" دلم را نمی لرزاند ...!
پشتش
به وفاداری غم های "تــــــو" گرم ست ....!!!

...

خدایــــــــــا دلم مرهمی می خواهد از جنس ِ خـــــــــــــــودت ...
نزدیــــــــــــــک...
بی خطـــــــــر...
بخشنــــــــــده ...
بی منّــــــــــت ...!!
..

خيس باراني من!
تو نگاهت آبيست
لهجه ات نمناكيست
پري از پر شدن ِ پي در پي
خيس باراني من!
... بي تو باران هم ،
به خدا عاشق نيست ...!!!

ورق ورق کن "خــــــاطــــــــــرات ِ" خاک گرفته را ...!
شاید غبارش "احســـــــاسَــــــــــت" را به سرفه بیندازد ...!!!!

چـقـــــدر سخــــت اســـت ،
کـه لبـــریـــز بـاشی از " گـفـتـــــن " ولــی ،
در هـیـــــــچ ســویـــت محـــرمـی نبـاشد ..!!

"آمدنت" را حیران بنگرم یا "رفتنت" را مات بمانم ...؟!

باد آورده را باد میبرد ... قبول !

"دلم" را که باد نیاورده بود ...!!!

ذره ذره های وجودم را به تارهای نازک حس گنگی پیوند می زدم تا امید جوانه زند.

اما...

دریغ که جوانه

بی حضور دل خشکید!

بیچاره دلم،
خیال می کند هنوز،
خیالِ تو را!
اما نمی داند، خیالاتی هم که شود،
تو هیچگاه، برنمی گردی!!!

گاهی دلت از سن و سالت می گیرد
میخواهی کودک باشی
کودکی به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه می برد
و آسوده اشک می ریزد
بزرگ که باشی، باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی ...!!

دلتنگم
دلتنگ یه شب بایه آسمون ستاره
دلتنگم
دلتنگ یه آدم بایه قلب پرازمهربونی
دلتنگ یه لبخند پراز امیدواری
دلتنگ یه نگاه پرازعشق
دلتنگم
دلتنگ تو

لحظه هايم ابريست
كي از راه ميرسي باران؟
ثانيه ها بي تاب دستان تواند
احساس تمناي نم نم بودنت را دارد
و نگاه..!
آه از سكوت نگاهم...
لب اش خاموش و در دل تورا فرياد ميكند !!!
ببار باران
سرزمين اين چشمان سالهاست كه نماز باران اش را خوانده است...!!

امشب دوباره سری به کافه ی خاطره ها زدم...
همان جایی که همیشه قرار دیدارمان بود...
قهوه ای تلخ سفارش دادم
تلخ تر از لحظه لحظه ی نبودنت!
جام شوکران هم بود

باز سر می کشیدم!
آنقدر منتظر خواهم ماند
تا "غریبه ای به نام من"
تو را از من دور کند!
آنوقت با خیالی آسوده
سر به بالشت زندگی خواهم گذاشت!

ما ،

غصه هايمان را شمرديم و به خواب رفتيم

بايد هم کابوس مي ديديم ...!!!!!

شنیدم وقتی می رفتی ،

رد پایت را پاک می کردی ....

بی خیال !

من دنبال دلت بودم ؛

وقتی دلت با من نیس ، برو خوش باش ....

چه فرقی می کند کجا باشی ... !!!

انگشتت را....

انگشت‌ت را

هرجاي نقشه خواستي بگذار

فرقي نمي‌کند

تنهايي "مــــــن"

عميق ترين جاي جها ن است

و انگشتان "تــــــــو"

هيچوقت به عمق فاجعه پي نخواهند برد.....!!!!

 " زندگی"

زندگی سرسره است ....

می کنی دل از خاک....

پله پله تا اوج....

می روی تا پرواز....

بعد از آن بالا....

می خوری سر آرام....

ذره ذره تا خاک...!!!

" اونیز بگذرد"

هر چه بی وفایی کرد ..

به دلخوشی "بودنش" با خود گفتم ..

این نیز بگذرد ..!

لعنت به من ...

که حتی یک بار با خود نگفتم ،

" او" نیز بگذرد ...!!!!

از " تـــو " دلـگیـــر نیستَــــم . . .

اَز دلـَــم دلـگیـــرَم !

کــــه نَبــــودَنـتــــ را صَبــــورانــــه تحمـــــل میکـنَــــد . . .

بـی هیـــچ شِـکــــوه ای ...!!!

روزی که متولد می شویم ...

دنیا باتمام غصه ها و ...

شادیهایش به ما هدیه می شود ...

روبان را باز کنید ...

سر جعبه را بگشاید ...

این جعبه پر از عشق، شادی، درد ، اشک و معجزه است ...

تمام اینها چشم روشنی انسان شدن ماست ... اینها همان زندگی است ...!!

من گمان می کردم دوستی4 فصلش همه آراستگیست من چه می دانستم هیبت باد زمستانی هست من چه می دانستم سبزه می پژمرد از بی آبی سبزه یخ می زند از سردی دی من چه می دانستم دل هر کس دل نیست قلبها آهن و سنگ قلبها بی خبر از عاطفه اند من چه می دانستم....

گفت : فرق رویا با آرزو چیست ؟
گفتم : آرزو یک حقیقت نزدیک است ولی رویا یک آرزوی شیرین دست نیافتنی !
گفت من رویا هستم یا آرزو ؟
گفتم رویایی که به حقیقت پیوستن آن یک آرزوی شیرین است !

به دستانم نگاه می کنم !
خالی ُ خسته!
چقـــدر کتاب ورق زده ام!
چقدر نوشته ام!
چقدر فکر کرده ام!
پندارم این بود که ما هنوز به زندگی نرسیده ایم!
 آری...
 کسی نبود که به ما بگوید
تا که ما همیشه ندانیم ،
همین کلک ِ زمان است تا بگذردُ بگذری!
و این چنین شد که گذشت ُ گذشتیم...

 "تو " یادت می آیـــد؟

من دلم مي‌خواهد
خانه‌اي داشته باشم پر دوست
کنج هر ديوارش
دوست‌هايم بنشينند آرام
گل بگو گل بشنو...؛



هر کسي مي‌خواهد
وارد خانه پر عشق و صفايم گردد
يک سبد بوي گل سرخ
به من هديه کند

شرط وارد گشتن
شست و شوي دل‌هاست
شرط آن داشتن
يک دل بي رنگ و رياست...


بر درش برگ گلي مي‌کوبم
روي آن با قلم سبز بهار
مي‌نويسم  اي يار
خانه‌ي ما اينجاست


تا که سهراب نپرسد ديگر
" خانه دوست کجاست ؟ "

می گویند : شاد بنویس ... نوشته هایت درد دارند! و من یاد کسی می افتم ، که با سازش ، گوشه ا ی شاد میزد... اما با چشمهای خیس ...!!

بیا و حوالی خوابهای آشفته ام بنشین ؛
آسمان که بارید
چشمهایم که خیس شد
باز دوباره مرا
زیر ِ پر ِ چشمهایت بگیر
و برایم ترانه بخوان.
"من از تصور بیهودگی اینهمه دست
و از تجسم بیگانگی اینهمه صورت می ترسم..."
 

با بغض میگویم

"زن" که باشی

گاهی بی دلیل اشک میریزی

و با تمامی تلاشت ...

ریز ریز خرد میشوی

آرام اشکم را پاک میکند ...

با صدای خسته میگوید...

"مرد" که باشی

بیشتر و بیشتر تلاش میکنی

بی صدا خرد میشوی

حق اشک ریختن هم نداری ...!!!

وقتـی خســـــــــته ام
وقتــــــی کلافـــــــــــه ام
وقتـــــــــــی دلتنگــــــــــــــم
بشـقاب ها را نمی شکــــــنم
شیشــه ها را نمی شــــــــکنم
غــــــــــرورم را نمی شـــــــــــکنم
دلــــــــــــــــی را نمی شـــــــــــــکنم
در این دلتنگــــــــــــی ها زورم به تنها چــــــــیزی که میرسد
این بغضـــــــــــــــ لعنتی است

وقتی رفتی دلم گرفت ...
همه گفتن دنیا اونقدر بزرگه که دیگه شاید اصلا" نبینیش...
منم تصمیم گرفتم دنیامو کوچیک کنم تا همیشه بتونم تورو توش پیدا کنم.......

کنــارت هستند..
تا کـــی؟
تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند..
از پیشــت میروند یک روز..
کدام روز؟
وقتی کســی جایت آمد..
دوستت دارند..
تا چه موقع؟
تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند..
میگویــند عاشــقت هســتند..
برای همیشه..!
نه......
فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود..
و این است بازی
باهــم بودن

تو به احساست بیاموز نفس نـکـشــد
هواﮮ دل هـا آلـودسـت
ایـنـجــا
فاصلـه یک عـشـق تا عـشـق بـعــدﮮ
یک نخ سیگار است . . . !

به خود احترام می گذارم، یک چای داغ می ریزم،
داخل زیباترین بشقاب خانه شیرینی می گذارم ،
همراه یک آهنگ دلنشین به خود می گویم "بفرمائید، چایتان سرد نشود" و از تمام تنهائیم لذت می برم!!

روز مرگم هر که شیون کند از دور و برم دورکنید

او نه چشم های خیس و شسته ام را ، نه نگاه دیگرم را ، هیچکدام را ندید ، فقط در زیر باران با طعنه ای خندید و گفت: دیوانه باران زده...!

گفتی چشم ها را باید شست! شستم ، ولی...

گفتی جور دیگر باید دید! دیدم ، ولی...

گفتی زبر باران باید رفت! رفتم ، ولی...

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم. این زندگی من است...

- وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند. وقتی خواستم ستایش کنم ، گفتند خرافات است. وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است. وقتی خواستم گریستن ، گفتند دروغ است. وقتی خواستم خندیدن ، گفتند دیوانه است. دنیا را نگه دارید ، میخواهم پیاده شوم.

زخم هایم
کاش هرگز خوب نشوند
تنها یادگار هایی که از تــ ــو برایم مانده!!!!

بگذار بگریزند لحظه ها را می گویم
پروانه ها را مخواه که آنان را بگیری مخواه که آنان را نگه داری
که هر چه که هست جاودانه نیست اگر نمی رفتی
نمی دانستم که دوستت دارم